بررسی همکاری‏های علمی میان کشورهای عضو پیمان دی‏ هشت؛ نگاهی به نقش ایران در این نوع همکاری‏ها و راهکارهایی برای ارتقای آن

بررسی همکاری‏های علمی در میان دانشمندان، از مباحث مطرح در حوزه علم‏سنجی است. پژوهش حاضر با هدف ترسیم شمایی از همکاری‏های علمی و پژوهشی میان پژوهش‌گران ایرانی و پژوهش‌گران هفت کشور در حال توسعه طی سال‏های 2012‌ـ‌2000 و راهکارهایی برای توسعه همکاری‏های علمی میان آن‌ها صورت گرفته است. یافته‏های پژوهش نشان می‏دهد که کشورهای ترکیه، ایران و مالزی سه کشور اصلی تولیدکننده علم جهانی (در میان کشورهای در حال‌ توسعه) به حساب آورده می‏شوند. همچنین با آن که در سال‏های اخیر همکاری‏های علمی پژوهش‌گران ایران با سایر کشورهای در حال توسعه روند رو به رشدی را طی کرده است، اما به طور کلی میزان همکاری‏های علمی در سطح پایینی قرار داشته و درصد بسیار ناچیزی از تولیدات علمی پژوهش‌گران ایرانی با پژوهش‌گران هفت کشور مورد بررسی، منتشر می‏شود. به نظر می‏رسد که برنامه‏ریزی برای شناخت و از میان برداشتن موانع و مشکلات، بها دادن مسئولان و سیاست‏گذاران علمی کشورهای درحال توسعه، گسترش تفاهم‏نامه‏ها و روابط میان دانشگاه‏ها و مراکز آموزشی و پژوهشی این کشورها و نیز تبادل دانشجو و انجام فعالیت‏هایی از این قبیل، به بهبود وضعیت و نیز توسعه همکاری‏های علمی ایران و سایر کشورهای در حال توسعه کمک فراوانی خواهد کرد.